baldırıaçıq

sif. və zərf dan.

1. Qıçları açıq, örtülməmiş, çılpaq; tumanı gödək. O da başıaçıq, baldırıaçıq yığıb 24 uşağı cərgə ilə düzüb təlim verir. C. C.. <Qara kişi:> Bu baldırıaçıq gəzməyi nə vaxtdan çıxartmısınız? Ə. Ə.. // Lüt, səfil.

2. məc. Utanmaz, həyasız.